Siódmy cz 2 "Zrobię wszystko "

Przeczytajcie notkę pod rozdziałem <3 Dziękuję za wasze komentarze i zapraszam na część 2 roz. 7 <3

Cailin

-Może usiądziesz ?- zapytał zielonooki

-Niech bedzie- mruknęłam pod nosem- Po co mnie tu wziąłeś ?

-Chcę cie bliżej poznać Cailin -powiedział z łobuzerskim uśmiechem

-A co jeżeli ja nie chcę ciebie ?

-Wiem że chcesz!

-Niby skąd ?

-Widzę to w twoich oczach -oznajmił 

-To chyba źle widzisz. -skręciłam głowę w stronę chłopaka, który wstał z fotela na przeciwko i usiadł obok mnie.

-Cailin słońce, ten Justin źle cię traktuję -głaskał mnie po udzie, a ja automatycznie odsuęłam się- Ja się tobą lepiej zaopiekuje.

-Zboczeniec- warknęłam w jego stronę, co go lekko wkurzyło 

-Myśl co chcesz, ale nie jestem taki -wtedy w jego oczach zobaczyłam zupełnie innego chłopaka.

-A jaki jesteś ? Oprócz tego, że porywasz ludzi, przetrzymujesz w ... nawet nie wiem czym to nazwać !

-Jestem zupełnie inny... - powiedział podchodząc do okna w rogu pokoju.

                Chłopak wpatrywał się z szybę. Stał nie ruchomo i nie wydawał żadnego głosu z siebie. Siedziałam cicho, bawiąc się włosami. W pewnej chwili chłopak zwrócił sie w moją stronę :

-Cailin, wiem że nie znamy się, ale nie chce byś myślała że jestem przestępcą i zboczeńcem.

-Y...E... tak w ogóle to jesteś ? -zapytałam

-Max

-Więc Max, może i mam takie myśli o tobie, ale odpowiedz mi na parę pytać proszę.

-Odpowiem tylko na te które mogę odpowiedzieć - oznajmił chłopak

-Dobrze - mruknełam - Dlaczego ?

-Ale co dlaczego ?

-Dlaczego to wszystko ? Po co ci ja, Justin i nasze rodziny ?

-Nie ja to wymyśliłem i nie ode mnie wszystko zależy 

-To od kogo ?- wypytywałam

-Od mojego ...oj ..... szefa. Od mojego szefa

-Wiem że mój ojciec i ojciec Justina nie chcieli robić z nim interesów, ale żeby ich porywać ?

-To nie moja wina- krzyknął - Ja mu tylko pomagam. Myślisz że chce to robić ?

-Ale to ty porwałeś mnie i Justina ?

-Tak

-Yhymm..- zaczęłam układać sobie wszystko w głowie - To jeszcze jedno ?

-Pytaj ...

-Dlaczego nie odejdziesz od niego ? Od twojego szefa ?

-Nie mogę - powiedział zaciskając szczękę

-Dlaczego ?

-Bo nie 

-Nie możesz powiedzieć ?- wypytywałam, widząc że jest coraz bardziej wkurzony

-Nie kurwa nie mogę rozumiesz ? To mój pierdolony ojciec ! Nie mogę od niego odejść, jeśli chce żyć !- Krzyczał, chodząc po pokoju. Byłam przerażona i pełna obaw że ze złości zrobi mi krzywdę.

-P.. przepraszam, j..ja nie chciałam. - schowałam twarz z dłonie, podkulając kolana do klatki piersiowej.

-Cailin to ja przepraszam. Nie powinienem krzyczeć na ciebie. Wybacz - Wybacz ? Chłopak który jest przestępcą, razem ze swoim ojcem, prosi mnie o wybaczenie ?- pomyślałam

-Nic się nie stało Max

-Chcesz coś do jedzenia, lub do picia ?

-Poproszę- opowiedziałam, widząc że opadły w nim emocje

       Justin

                            Gdzie on ja wziął ? Martwiłem się o nią. A jak jej coś zrobi ? Boże nawet nie chcę o y myśleć co ten chuj Max może jej zrobić.Skąd go znam ? Chodziłem z nim do szkoły. Wyrywał każdą laskę, wykorzystywał i zostawiał. Na myśl o tym co robi teraz z Cailin zrobiło mi się nie dobrze. Moje dłonie, zaciskały się w pięści którymi miałem ochotę uderzyć pierwsza napotkaną osobę. Usłyszałem szmer zza siebie. Odwróciłem sie i ujrzałem Jaxon'a przecierającego zaspane oczy. 

-Hej młody - powiedziałem z uśmiechem

-Hej Justin. Gdzie Cailin ? Gdzie mama ? -Mama ? Właśnie gdzie jest ciało ich mamy ?

-Zaraz przyjdą -powiedziałem zmieszany

-Okey. - starałem się być dobrej myśli, zatracając złe myśli w  zabawie z małym Jaxon'em.

Cailin

-Wiem że trudno ci siedzieć ze mną tutaj, ale nie zrobię ci krzywdy - wtedy usłyszałam czyiś głos zza drzwi

-Kurwa, czy ty zawsze musisz wszystko spierdolić Jay ? Ja pierdole, zrób coś z tym. Zadzwonie potem Pa

-Osz kur.... Cailin jest źle - powiedział przerażony Max

-Jak źle ?

-Ten głos...To mój ojciec. Nie może cie widzieć jak pijesz sobie herbatkę z jej synem.

-Max ?-spytałam przerażona

-Musisz coś zrobić !

-Co ? Zrobię wszystko !

-Siadaj . -powiedział klepiąc się po kolanach - To będzie najlepsze wyjście

-Mam ci usiąść na kolanach ? Serio ?- nie dowierzałam

-Tak usiądź przodem do mnie i......i musisz  -dukał coś pod nosem

-Co ? Co muszę ?

-Musi on pomyśleć że chciałem się z tobą "zabawić".

-Mam cię pocałować ? Tak ?

-Jeśli chcesz być bezpieczna. To jedyne wyjście. - słyszałam coraz głośniejsze kroki dobiegające zza drzwi

-Okey. Niech będzie. Ale nie przekraczaj granic - usiadłam na chłopaku, zbliżając usta do jego.

-Nie obiecuje - dodał z łobuzerskim uśmieszkiem

Nie jest on jakiś dłuuugi, ale jest . Zapraszam do komentowania. Dziekuje z całego serca z 1K wyświetleń. Dziękuje wszystkim za czytanie bloga i wspieranie mnie w tym. Dziękuje jeszcze raz z całego serducha :)

Cailin i Max